Serwis poświęcony
40 rocznicy
powstania Solidarności
Serwis poświęcony
40 rocznicy
powstania Solidarności
Raport gen. Muchy z 23 sierpnia 1980 r. jest pierwszym znanym dokumentem tej rangi, opisującym reakcję KGB na wydarzenia w Polsce. Strajki są przedstawiane jako kontrrewolucja. Pojawia się w nim sugestia udzielenia Polakom „bratniej pomocy”.
Wspomnienia w 40. rocznicę powstania NSZZ „Solidarność”.
Wspomnienia w 40. rocznicę powstania NSZZ „Solidarność”.
Wspomnienia w 40. rocznicę powstania NSZZ „Solidarność”.
Wspomnienia w 40. rocznicę powstania NSZZ „Solidarność”.
"Za każdym razem podkreślaliśmy, że ten strajk, to był strajk solidarnościowy z Wybrzeżem". Tak protest górników w kopalni "Manifest Lipcowy" wspominał Grzegorz Stawski. Pod koniec sierpnia 1980 roku iskra, która wybuchła w Gdańsku, padła na Śląsk.
W dążeniu do celu nieustępliwy, ufny w siłę zakładu, w którym robotnicy wybrali go na swojego lidera. Nazywano go „czołgiem”, bo mając mandat i zaufanie załogi, starał się realizować nałożone obowiązki, nie zwracając uwagi na pojawiające się przeszkody i trudności.
Załącznik do dokumentu I Departamentu MSW z 19 września 1980 r. zawierający opis sierpniowych strajków w Szczecinie przywieziony papieżowi Janowi Pawłowi II przez biskupa szczecińsko-kamieńskiego Kazimierza Majdańskiego 2 września 1980 r. do Rzymu. Dokument został przejęty przez Wydz. XIV Departamentu I MSW, odpowiedzialny za tzw. wywiad nielegalny, a oficer wywiadu o nazwisku legalizacyjnym ppor. Ryszard Emczyński (znany, aktywny i niezwykle efektywny w prowadzeniu agentury), podkreślał, że przygotowany opis po konsultacjach bp. Majdańskiego z przedstawicielami watykańskiego Sekretariatu Stanu w tym samym dniu został przekazany papieżowi. Dokument w przechwyconym rękopisie i odpisie sporządzonym przez I Dep. MSW
Dokument Departamentu I MSW PRL (wywiad) zawierający ocenę zaangażowania papieża Jana Pawła II oraz jego współpracowników w działania na rzecz Solidarności i demokratycznych przemian w Polsce. Dokument z 11 grudnia 1980 r. został sporządzony na podstawie informacji wywiadowczych zebranych wśród agentury (także w łonie polskiego Kościoła – patrz pseudonim „Lamos” figurujący w dokumencie, czy w środowisku zagranicznych dziennikarzy akredytowanych przy Watykanie – patrz pseudonim „Dita”) i zawiera informacje dotyczące rozmów prowadzonych przez Jana Pawła II z prezydentem USA Jimmym Carterem oraz kanclerzem RFN Helmutem Schmidtem. Notatkę podpisaną przez gen. bryg. Jana Słowikowskiego, szefa Departamentu I MSW w tym okresie, przekazano wszystkim znaczącym politykom PRL i dowódcom struktur bezpieczeństwa.
