Był ministrem hutnictwa, który podpisał porozumienie ze strajkującymi hutnikami w Dąbrowie Górniczej. W stanie wojennym był internowany razem z Edwardem Gierkiem Franciszek Kaim urodził się 10 lutego 1919 r. w Woli Drwińskiej. Kariera przyszłego ministra hutnictwa zaczęła się w hucie „Bobrek” w 1947 r.. W międzyczasie ukończył studia w Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie.

W 1948 r. zatrudnił się w hucie „Małapanew” w Ozimku, jako asystent zmianowy. W kolejnym r. awansował na stanowisko szefa odlewni, a w 1951 r. został dyrektorem naczelnym. Swój awans Franciszek Kaim musiał przypieczętować wstąpieniem do PZPR. Dwa lata później z huty w Ozimku został ściągnięty do Ministerstwa Hutnictwa, a od 1957 r. Ministerstwa Przemysłu Ciężkiego, gdzie pracował jako podsekretarz stanu. 21 listopada 1967 r. został ministrem. Gdy władzę w kraju przejął Edward Gierek, Franciszek Kaim został wicepremierem rządzie w sformowanym 23 grudnia 1970 r.. W 1971 r. awansował na członka Komitetu Centralnego PZPR. 27 marca 1976 r. wrócił na funkcję ministra hutnictwa, pozostając w randze wicepremiera aż do 8 lutego 1979 r.

W lecie 1980 r. Franciszek Kaim stał na czele komisji rządowej wysłanej 4 września do strajkujących w hucie „Katowice”. Komisja była przygotowana do negocjacji spraw w obrębie hutnictwa. Głównymi postulatami strajkujących było uszczegółowienie zapisów z wcześniejszych porozumień, dotyczące powstania niezależnych od władz związków zawodowych. Komisja przybyła do huty nie miała pełnomocnictw rządowych do prowadzenia takich rozmów. Pierwsze spotkanie nie przyniosło skutków. Strajkujący w hucie „Katowice” uznali to za wyraz lekceważenia ich przez rząd. 11 września do huty przyjechała komisja w tym samym składzie. Po kilku godzinach negocjacji, pół godziny przed północą podpisano porozumienie nazwane od nazwy zakładu pracy – katowickim. Kampania rozliczeń rozpętana w PZPR we wrześniu 1980 r. dosięgnęła także Franciszka Kaima. 8 października 1980 r. stracił stanowisko ministra hutnictwa na rzecz Zbigniewa Szałajdy… dotychczasowego dyrektora huty „Katowice”.

13 grudnia 1981 r., gdy wprowadzono stan wojenny, znalazł się w grupie działaczy partyjnych związanych z Edwardem Gierkiem, którzy zostali internowani w ośrodku w Głębokiem. Dzielił swój pokój ze Zdzisławem Grudniem, który 30 stycznia 1982 r. w wyniku nagłego pogorszenia stanu zdrowia zmarł. Franciszek Kaim w obozie dla internowanych spędził kilka miesięcy. Zmarł w 1996 r.

władza siada do rozmów