Stanisław Daniel urodził się 27 kwietnia 1936 r. we wsi Dąbrowa pod Kraśnikiem. Początkowo nic nie wróżyło jego przyszłej kariery działacza związkowego. Z racji powinowactwa z wysokim dowódcą partyzanckim GL/AL (a potem wysokim funkcjonariuszem PRL), po ukończeniu Technikum Mechanicznego w Kraśniku, w 1954 r. znalazł się w Oficerskiej Szkole Radiolokacji w Jeleniej Górze, skąd w październiku 1956 r. został relegowany za udział w wiecu podchorążych. Niepowodzeniem zakończyła się też próba pracy jako radiomechanik w Komendzie Wojewódzkiej MO w Lublinie w latach 1957–1958. W 1958 r. rozpoczął długoletnią pracę w Fabryce Samochodów Ciężarowych w Lublinie.

Gdy wybuchł lipcowy strajk w FSC (11–14 lipca 1980 r.), wybrano go na przewodniczącego grupy roboczej, wyłonionej do negocjacji. Był jednym z sygnatariuszy pisemnego porozumienia podpisanego z dyrekcją (16 lipca 1980 r.). Gdy 3 września 1980 r. przedstawicielstwo załogi przekształciło się w Założycielski Komitet Robotniczy NSZZ (potem NSZZ „Solidarność”), został jego przewodniczącym. 5 września 1980 r. wraz z wiceprzewodniczącym Julianem Dziurą udał się do Gdańska. Nabrał wówczas negatywnego przekonania do Lecha Wałęsy, który nie chciał uznać pierwszeństwa lipcowych strajków w Lublinie. 10 września 1980 r. był jednym z założycieli Międzyzakładowego Środkowo-Wschodniego Komitetu Założycielskiego NSZZ (później jako Międzyzakładowy Komitet Założycielski NSZZ „Solidarność” Regionu Środkowo-Wschodniego) i został jego wiceprzewodniczącym. 24 września 1980 r. brał osobisty udział w składaniu wniosku o rejestrację NSZZ „Solidarność” w Sądzie Wojewódzkim w Warszawie. Początkowo uczestniczył też w pierwszych spotkaniach Krajowej Komisji Porozumiewawczej NSZZ „Solidarność”. 8 stycznia 1980 r. w demokratycznych wyborach został wybrany na wiceprzewodniczącego Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” FSC Lublin. W 1981 r. był delegatem na I Walne Zebranie Delegatów NSZZ „Solidarność” Regionu Środkowo-Wschodniego, a także delegatem na I Krajowy Zjazd Delegatów NSZZ „Solidarność”, na którym wszedł w skład Krajowej Komisji Rewizyjnej.

13 grudnia 1981 r. internowany, zwolniony 30 kwietnia 1982 r. W 1983 r., jeszcze przed przejściem na rentę (1984 r.), zaangażował się w kilkuletnią działalność w Radzie Pracowniczej FSC, kontrolowanej przez środowisko Solidarności. Zakończeniem związkowej aktywności był w 1989 r. udział w Komitecie Założycielskim NSZZ „Solidarność” FSC Lublin oraz oddelegowanie na II Walne Zebranie Delegatów NSZZ „Solidarność” Regionu Środkowo-Wschodniego.

Stanisław Daniel zmarł 28 lipca 2009 r. w Lublinie.

Twarze buntu