Mieczysław Gil
Po wprowadzeniu stanu wojennego Mieczysław Gil uciekł milicjantom, którzy przynieśli decyzję o jego internowaniu, przez balkon. Przedostał się do nowohuckiego kombinatu i stanął na czele strajku hutników.
zdjęcie: Archiwum IPN
2020-07-21
Urodził się w 1944 r. w Gacach Słupieckich. W latach 1963−1982 pracował w Hucie im. Lenina w Krakowie. Od 1964 do 1981 roku był w PZPR. Za odmowę udziału w bojówkach mających pacyfikować manifestacje studenckie w 1968 roku został zawieszony na stanowisku mistrza. W 1980 roku został członkiem Solidarności. Był przewodniczącym Komisji Robotniczej Hutników, p.o. przewodniczącego MKZ Małopolska, przewodniczącym RKS w Hucie im. Lenina.
Po wprowadzeniu stanu wojennego uniknął zatrzymania. – Gdy przyniesiono mi decyzje o internowaniu, udało mi się na chwilę wymknąć na balkon i spuszczając się po kolejnych balkonach, umknąłem milicjantom – wspominał.
Nie zapomniano o nim jednak. „8.43. Płk Trzybiński oświadcza płk. Działowskiemu, że jeżeli któryś z funkcjonariuszy zatrzyma Gila, otrzyma nagrodę w wysokości siedmiu tys. zł” – napisano w dzienniku czynności sztabu Komendy Wojewódzkiej MO. Mieczysław Gil przedostał się do nowohuckiego kombinatu i stanął na czele strajku hutników, który zorganizowali jego przyjaciele: Stanisław Handzlik i Jan Ciesielski. W styczniu 1982 roku aresztowany, a w lutym skazany na 4 lata więzienia i 2 lata pozbawienia praw publicznych (zwolniony na mocy amnestii w 1983 roku). Po zwolnieniu z pracy został rolnikiem. Utrzymywał się w ten sposób do 1989 roku, kiedy to wrócił do pracy w kombinacie. Był wielokrotnie zatrzymywany i przesłuchiwany przez SB oraz inwigilowany.
Od 1983 roku współorganizator i uczestnik Duszpasterstwa Ludzi Pracy i Mszy św. za Ojczyznę (m.in. w Krakowie-Mistrzejowicach, Warszawie, Piekarach Śl., Tarnowie, Dębicy) oraz współinicjator Chrześcijańskiego Uniwersytetu Robotniczego im. kard. Stefana Wyszyńskiego przy parafii św. Maksymiliana Kolbego w Krakowie-Mistrzejowicach.
Także w 1988 roku uczestniczył w strajku w Hucie im. Lenina. Wraz z Janem Ciesielskim i Stanisławem Handzlikiem przejął kierowanie strajkiem. Po pacyfikacji został pobity i aresztowany.
Uczestniczył w rozmowach w Magdalence i obradach Okrągłego Stołu. Po 1989 roku był m.in. posłem i senatorem.
