Czesław Dobropolski urodził się 26 września 1939 r. w Michałpolu koło Tarnopola na terenie obecnej Ukrainy.

Jako szesnastolatek brał udział w demonstracji w Poznaniu 1956 r. Zaszczepiło to w nim odwagę upominania się o prawa do godnego życia oraz prawa robotnicze. Za udział w demonstracji został wylegitymowany, a rok później przez kilka dni był aresztowany i przesłuchiwany w Gnieźnie.

W roku 1978 rozpoczął studia w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Zielonej Górze. Od 8 lat był już wtedy pracownikiem Huty Miedzi Głogów w Żukowicach, gdzie podejmował próby założenia niezależnych związków zawodowych.

29 sierpnia 1980 r. zorganizował strajk w HM Głogów, w której jednak nie przerwano pracy. 144 delegatów z poszczególnych wydziałów zatwierdziło w tym dniu skład Międzywydziałowego Komitetu Strajkowego, wybierając na przewodniczącego Czesława Dobropolskiego. Już następnego dnia z sukcesem przewodził negocjacjom w Ministerstwie Hutnictwa w Warszawie, podczas których żądano realizacji 177 postulatów pracowniczych. Negocjacje nie należały do najłatwiejszych, ministerstwo wyśmiewało np. żądanie wypłacania 2 tys. zł rekompensaty miesięcznie tytułem wzrostu kosztów utrzymania. Czesław Dobropolski, grożąc jednak okupacją ministerstwa oraz zablokowaniem głogowskiej huty, dopiął podpisania porozumienia.

Został wybrany na pierwszego przewodniczącego MKZ w Głogowie. Pełnił tę funkcję do grudnia 1980 r. Jako członek Krajowej Komisji Porozumiewawczej sprzeciwiał się próbom narzucenia przez władze poprawek do zgłoszonego statutu związku, twierdząc, że „dokonano samowolnej zmiany statutu przez sąd, co jest jednostronnym podważaniem gdańskiego porozumienia”.

22 listopada 1980 r. wysunął żądania pod adresem władz wojewódzkich, które dotyczyły m.in. problemów z oświatą i służbą zdrowia. 28 listopada podjęto strajk okupacyjny Urzędu Wojewódzkiego w Legnicy, żądając przyjazdu komisji rządowej. Dzień później okupacja została zakończona, a pilotowane przez Cz. Dobropolskiego negocjacje doprowadziły do podpisania 3 grudnia porozumienia.

17 grudnia 1980 r. został przewodniczącym MKR w Głogowie, zrzeszającego 38 zakładów pracy. Gdy 17 kwietnia 1981 r. głogowski i lubiński MKR połączyły się w MKR NSZZ Solidarność Zagłębia Miedziowego, Czesław Dobropolski zapowiedział, że nie będzie ubiegał się o miejsce z zarządzie władz regionu.

Przez rok pozostawał bez pracy, gdy po 13 grudnia 1981 r. został zwolniony z zakazem zatrudnienia w zakładach KGHM. Jesienią 1982 r. zmieniono decyzję i do emerytury, na którą przeszedł w 2000 r., był pracownikiem ZG Rudna w Polkowicach. 2 września 2004 roku w Lubinie odznaczono go medalem 25-lecia Solidarności.

 

Twarze buntu