Urodził się w Gdańsku 10.11.1952 r. W Trójmieście był jednym z nielicznych przywódców sierpniowych strajków. Ukończył szkołę zawodową  przy Porcie Gdańskim w 1970 r.  Po szkole do 1981 r. pracował jako ustawiacz maszyn i urządzeń do obróbki skrawania w Zakładach „Elmor” w Gdańsku. W 1979 r. włączył się w działalność WZZ Wybrzeża na terenie zakładu, kolportował ulotki i „Robotnika Wybrzeża”, startował z powodzeniem w wyborach do rady zakładowej. 15 sierpnia 1980 r. współorganizator strajku w Elmorze. Stanął na czele Komitetu Strajkowego, potem został oddelegowany do Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej, którego był wiceprzewodniczącym i 31 sierpnia 1980 r. sygnatariuszem Porozumień Sierpniowych.

Po strajkach włączył się w działalność Solidarności; był wiceprzewodniczącym Prezydium Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego w Gdańsku i działaczem Krajowej Komisji Porozumiewawczej. Mimo przynależności do PZPR cieszył się sympatią związkowców. Przed wprowadzeniem stanu wojennego wydalono go z partii, ponieważ należał do Solidarności. Po ogłoszeniu stanu wojennego ukrywał się, w kwietniu 1982 r. był współzałożycielem Tymczasowej Komisji Koordynacyjnej NSZZ „S”, a w maju 1982 Regionalnej Komisji Koordynacyjnej.

Był jednym  z najbardziej poszukiwanych działaczy Solidarności, co nie przeszkodziło mu spotykać się w hotelu Hevelius z funkcjonariuszami SB. W kwietniu 1984 r. aresztowany, zwolniony w grudniu tego samego roku. Po dwóch miesiącach ponownie aresztowany w czasie oficjalnego spotkania z Lechem Wałęsą. Potem skazany na 2,5 roku więzienia, zwolniony we wrześniu 1986 r. dzięki amnestii. W 1989 r. odbudowywał struktury „S”, działacz Tymczasowego Zarządu Regionu Gdańskiego „S”. W 1989 uczestnik obrad Okrągłego Stołu, potem senator z listy KO „S”.

Odznaczony Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski (2006).

Twarze buntu