Urodził się  11 stycznia 1949 r. w Lidzbarku Warmińskim. Ukończył historię na KUL w 1975 r.  W czerwcu 1976 r. włączył się w akcję pomocy represjonowanym robotnikom Radomia i Ursusa; potem został przedstawicielem KOR, następnie KSS KOR w Trójmieście. Początkowo przeciwny idei powstania WZZ Wybrzeża, w 1978 r. jednak – po ich zawiązaniu – jeden z liderów tej organizacji i środowiska skupionego wokół redakcji „Robotnika Wybrzeża”; był też drukarzem i kolporterem.

14 sierpnia 1980 r. pomysłodawca strajku w Stoczni Gdańskiej w obronie Anny Walentynowicz; współautor postulatów strajkowych. Po podpisaniu porozumień sierpniowych włączył się w działalność Solidarności, na polecenie Lecha Wałęsy został dokooptowany do Prezydium MKZ w Gdańsku, mimo że nie należał do Solidarności, bo nigdzie nie był wcześniej zatrudniony. W tym czasie raczej sympatyzował z tzw. Gwiazdozbiorem, bo był przeciwny mało demokratycznemu sposobowi prowadzenia związku przez Wałęsę.

Po ogłoszeniu stanu wojennego organizator strajku w Stoczni Gdańskiej; potem ukrywał się i w kwietniu 1982 r. zawiązał podziemną RKK Gdańsk, a od 1984 r. jeszcze w TKK. W styczniu 1986 r. został aresztowany na gdańskich Stogach w podziemnej drukarni. We wrześniu 1986 r. zwolniony z AŚ w Gdańsku na mocy amnestii. W maju i sierpniu 1988 r. uczestniczył w strajkach w Stoczni Gdańskiej.

Po strajkach odbudowywał struktury związkowe na Wybrzeżu, był szefem TZR w Gdańsku.  W 1990 r. delegat na WZD Regionu Gdańskiego, wybrany na przewodniczącego ZR, w latach 1990–1991 był wiceprzewodniczącym Komisji Krajowej. W latach 1991–1993 – poseł na Sejm z listy „S”, 1993–2001 z listy UD/UW, 1997–2000 – wiceminister MSWiA, 2001–2005 – wicemarszałek Sejmiku Województwa Pomorskiego. 2005–2011 – senator RP, 2005–2015 – marszałek, a od 2015 wicemarszałek Senatu RP.

Twarze buntu