Serwis poświęcony
40 rocznicy
powstania Solidarności
Serwis poświęcony
40 rocznicy
powstania Solidarności
23 stycznia komisja specjalna WRN z udziałem reprezentantów Solidarności przedstawiła obszerny raport w sprawie zarzutów stawianych władzom wojewódzkim i partyjnym.
26 stycznia w wybranych zakładach pracy od 12.00 do 13.00 odbył się strajk ostrzegawczy. Jeszcze tego samego dnia MKZ przekształcił się w Międzyzakładowy Komitet Strajkowy (MKS). W jego skład wchodziło 107 osób reprezentujących załogi 54 wytypowanych zakładów pracy z całego Podbeskidzia. Przewodniczącym MKS został Patrycjusz Kosmowski, przewodniczący MKZ. Na strajkową bazę wybrano świetlicę „Bewelany”.
27 stycznia rozpoczął się bezterminowy strajk generalny regionu, w którym w ostatnim okresie uczestniczyło blisko 200 tys. strajkujących z kilkuset zakładów Bielska-Białej i województwa bielskiego. Strajkującym pomagali eksperci z Warszawy: Henryk Klata i Janusz Krzyżewski.
30 stycznia odbyła się sesja WRN w Bielsku-Białej, podczas której wysunięto wniosek o głosowanie wotum zaufania wobec wojewody bielskiego Józefa Łabudka. Spośród 123 radnych 61 głosowało za udzieleniem mu wotum zaufania, przeciw było 57, natomiast 5 wstrzymało się od głosowania. Wniosek o wotum zaufania został przyjęty.
2 lutego przyjechali do Bielska-Białej przedstawiciele Krajowej Komisji Porozumiewawczej NSZZ „Solidarność” Andrzej Gwiazda i Stanisław Wądołowski, którzy mieli doprowadzić do wygaszenia strajku. Jednak po zapoznaniu się z zarzutami sformułowanymi przez MKS wsparli strajk.
3 lutego w „Bewelanie” rozpoczęły się rozmowy, którym po stronie związkowej przewodniczył Patrycjusz Kosmowski, a rządowej – wiceminister administracji, gospodarki terenowej i ochrony środowiska Czesław Kotela. Wziął w nich także udział przewodniczący Krajowej Komisji Porozumiewawczej NSZZ „Solidarność” Lech Wałęsa.
4 lutego nastąpiło zerwanie rozmów, komisja rządowa wyjechała do Warszawy.
5 lutego do rozwiązania konfliktu włączył się Kościół. Prymas Polski kard. Stefan Wyszyński wysłał do Bielska-Białej sekretarza Episkopatu Polski bp. Bronisława Dąbrowskiego oraz biskupów pomocniczych z Katowic Janusza Zimniaka i Czesława Domina jako gwarantów realizacji wynegocjowanego przez protestujących i władze porozumienia.
6 lutego nad ranem nastąpiło podpisanie porozumienia z komisją rządową, której przewodniczył minister administracji, gospodarki terenowej i ochrony środowiska Józef Kępa. Po 10 dniach strajk się zakończył. Jeszcze tego samego dnia prezes Rady Ministrów przyjął rezygnację wojewody bielskiego Józefa Łabudka oraz wicewojewodów Antoniego Kobieli i Antoniego Urbańca. Wkrótce stracili swe stanowiska prezydent Bielska-Białej Marian Kałoń i wiceprezydent Franciszek Holeksa.
Władza komunistyczna wzięła odwet za strajk w stanie wojennym. Większość członków MKS została internowana bądź aresztowana; kilku – m.in. Patrycjusza Kosmowskiego – skazano na kilka lat więzienia.
